Het meest in het oog springende gebouw in Nunhem is de parochiekerk die toegewijd is aan de heilige Servatius. Sint Servatius wordt beschouwd als de eerste bisschop van Nederland.
Hij verkondigde vanuit het Belgische Tongeren het christelijk geloof. Tongeren lag zo’n beetje op de grens van het Romeinse Rijk en werd regelmatig bedreigd door, zoals men dat toen noemde, barbaren, woestelingen. Servatius verliet daarom Tongeren en vestigde zich in het wat noordelijker gelegen en veiliger Maastricht.
De eerste berichten over het bestaan van Nunhem vinden we in het Limburgs archief te Maastricht. Op een akte uit 1224 staat dat Dirk van Altena en zijn vrouw Ymaina het patronaat, het beschermheerschap van de kerk, schenken aan de Norbertijnenabdij van Averbode in België. Van het kerkgebouw toen zijn tot nu toe geen afbeeldingen bekend maar het moet beduidend kleiner geweest zijn dan de huidige kerk.
In 1893 vond men dat de kerk uitgebreid moest worden maar de Nunhemmers waren arm en hadden dus geen geld voor de uitbreiding. Dat was wel het geval bij de familie Groenendael, een familie van architecten en aannemers. Deze gefortuneerde familie nam de uitbreiding van de kerk voor haar rekening. De oude kerk werd afgebroken uitgezonderd de toren die opgetrokken is uit mergel. De toren stamt hoogstwaarschijnlijk uit de 12 de of 13 de eeuw. Met de afbraak werd kermismaandag 15 mei 1893 begonnen. De eerste steen werd op 21 juni 1893 officieel gelegd. Op 30 oktober 1893 werd de kerk ingezegend.
Nadat de kerk van binnen was “aangekleed” dus voorzien van een altaar met tabernakel, banken en andere noodzakelijke zaken kon bisschop Boermans uit Roermond op 29 oktober 1894 overgaan tot de consecratie. Consacreren is een Rooms Katholieke wijding door een bisschop van personen en zaken.
De toren van de Servaaskerk is een Romaanse dorpstoren, die uit de 12de – 13de
eeuw stamt. Later heeft men de hoofdingang van de kerk er in aangebracht. De toren bevat een klokkenwerk waarvan de stoel in 1777 werd vernieuwd.
Er hangen drie klokken in, de Servaasklok, de Mariaklok en de Angelusklok. De Servaasklok en de Mariaklok zijn in 1492 gegoten. De Duitsers hebben geprobeerd deze klokken mee te nemen maar de toenmalige pastoor Adams bracht hun aan het verstand dat het cultureel erfgoed was en daar moesten ze van af blijven.
De kerk bezit een aantal kerkschatten waaronder een oude monstrans en een paar kostbare beelden. De binnenmuren van de kerk boven en naast het altaar zijn in de oorlogstijd door pastoor Adams beschilderd. De pastoor was een zeer verdienstelijk kunstenaar. Hij schonk de inwoners van Nunhem een aantal fraaie gebrandschilderde ramen. Ze bevinden zich achter het altaar. Ook andere Nunhemmers schonken ramen.
Op 13 april 1992 werd midden Limburg getroffen door aardbeving met een kracht 
van 5,8 op de schaal van Richter. Deze aardbeving veroorzaakte in Limburg behoorlijk wat schade. Ook de Servaaskerk leed er onder. De toren moest nadien inwendig ver-sterkt worden met ijzeren staven. Boven de ramen in de voorkant van de toeren en onder de klok ziet u twee roestvrij stalen platen waaraan de ijzeren staven zijn bevestigd. Op de linker plaat staat het jaartal 1992 op de rechter plaat ziet u een golf, de aardbeving voorstellende.
Er zijn verschillende restauraties en verbouwingen uitgevoerd in de loop van de tijd. Zo is aan de linkerzijde een kinderkapel en aan de rechterzijde een sacristie aangebouwd.
De toren is een Rijksmonument. Het blauw – witte schildje rechts naast de deur geeft dat aan
Geef een reactie