Afgelopen juni werd bekend gemaakt dat pastoor Patrick Lipsch per 1 september zal vertrekken als pastoor van parochiefederatie Kana en Tabor. Hij is benoemd tot pastoor-deken van het dekenaat Gulpen. De 49-jarige pastoor Lipsch, oorspronkelijk uit Heerlen, werd in 2017 benoemd tot kapelaan van de parochiefederatie Kana en in 2020 werd hij pastoor van onze parochiefederatie waarna hij in 2024 ook pastoor werd van de parochiefederatie Tabor.
Het leek Same väör oos Kepèl dan ook een goed moment om een gesprek met hem aan te gaan over zijn periode in Nunhem. Lees hieronder het gesprek dat Jordy van Helden voerde met pastoor Lipsch bij de Servaaskapel.
Was u vóór uw aanstelling al bekend met de Servaaskapel in Nunhem?
Nee, daarvoor was ik nog niet bekend met de Servaaskapel. Ik heb wel in Maastricht gewerkt en was bekend met de Servaasverering daar tijdens de Servaas vieringen en de zeven jaarlijkse Heiligdomsvaart, die ook dit jaar weer gehouden is.
De Servaasvereringen van Maastricht en Nunhem zijn erg lastig met elkaar te vergelijken. Het wordt beiden op een totaal andere manier uitgedragen. Hier in Nunhem is hij gestart met dopen en de boodschap van het evangelie te brengen. In Maastricht was hij de eerste bisschop van de stad.
Persoonlijk betekent Servaas ook veel voor mij. Afgelopen jaar heb ik het graf van Servaas bezocht in Maastricht. Als je daar staat is het mooi om de verbondenheid te voelen tussen Maastricht, waar hij begraven ligt, en Nunhem waar die gewerkt heeft en waar wij hem mogen opvolgen als diegene die doopt en die met de gemeenschap viert.
Hoe bent u in aanraking gekomen met de Servaasverering in Nunhem?
Als je hier begint, hoor je gelijk de verhalen over de Heilige Missen in de Servaaskapel en de Servaasprocessie. Nunhemmers zijn hier trots op en praten hier dan ook veel over. Als je het dan zelf meemaakt, dan weet je pas echt wat het inhoudt en zie je met eigen ogen hoe Servaas, ook in de huidige tijd, nog mensen bij elkaar brengt en mensen inspireert.
Het is dan ook heel bijzonder dat hier in het voorjaar en in de zomer nog altijd Heilige missen plaatsvinden. Het geloof begint met het doopsel en op deze plek heeft Servaas gedoopt. Het is dan mooi dat wij dit nu voortzetten, nog altijd op dezelfde plek, bij de waterbron die hij ooit heeft geslagen.
De Servaaskapel is een unieke plek in je eigen omgeving en het is belangrijk dat dit uitgedragen wordt. Door de kapel te blijven gebruiken, voor doopsels, huwelijken en Heilige missen, wordt dit ook elke keer opnieuw uitgedragen.
Op onze site kunt u maandelijks in de nieuwsberichten het overzicht vinden van de missen in Nunhem (Parochiediensten Nunhem …)
Hoe zou u de Servaasverering in Nunhem typeren?
Dit typeert zich het beste met de woorden saamhorigheid en betrokkenheid. Als je voor het eerst aanwezig bent bij de legging van het bloementapijt, de zaterdag voorafgaande aan de Servaasprocessie, weet je niet wat je meemaakt. Verschillende generaties die keihard helpen om een geweldig tapijt neer te leggen, zelfs mensen die al jarenlang niet meer in Nunhem wonen.
Deze traditie, het bloementapijt en de Servaasprocessie, wordt door mensen ook vaak als reünie gezien. Niet alle vrijwilligers die hieraan meedoen, en dat geldt ook voor de vrijwilligers van Same väör oos Kepèl, zijn wekelijkse kerkgangers. Echter zetten zij zich wel in voor het behoud van de Servaaskapel en de Servaasprocessie. Het is overduidelijk dat deze unieke plek ons als gemeenschap bindt. Hier trekken we met elkaar samen op, hier komen we samen en dat wordt hier in Nunhem breed gedragen.
Het geeft aan dat Servaas iets te bieden heeft, wat ieder op zijn eigen manier invult. Dit komt dan samen in en rondom de Servaaskapel. Of het nu gaat om de processie, het bloementapijt of alle mooie evenementen die hebben plaatsgevonden van Same väör oos Kepèl. Het toont de verbondenheid aan en het gevoel van “dit doen we samen”. Het doet goed om te zien dat zoveel vrijwilligers zich, in deze kleine dorpskern, zich hiervoor inzetten. Dit laat zien dat het heel erg dierbaar is voor de mensen.
Veel van de vrijwilligers van Same väör oos Kepèl zijn, zoals u eerder al aangaf, geen wekelijkse kerkgangers. Echter bezoeken velen van hen wel wekelijks of maandelijks de Servaaskapel.
Dat klopt inderdaad. De Servaaskapel is een unieke plek aan de rand van natuurgebied Leudal. Het leent zich dan ook bij uitstek om hier naartoe te lopen wanneer het de mensen uitkomt. Het is hierdoor ook erg laagdrempelig. Mensen lopen even kort binnen, steken een kaars aan. Ze kunnen hun gedachte laten afdwalen of juist mooie herinneringen ophalen aan overledenen.
Je komt hierdoor op een andere manier in aanraking met het geloof, en veel belangrijker, iedereen op zijn eigen manier. Een Heilige mis die opgedragen wordt heeft een begin en een einde. Dit is een vast ritueel waar kerkgangers samen de mis doorlopen. In de Servaaskapel is het wat anoniemer, waardoor je meer op jezelf kunt zijn dan tijdens een mis.
Eenieder die hier binnen loopt, staat ergens bij stil op welke manier dan ook. Deze persoonlijke, laagdrempelige manier is waarschijnlijk de reden hiervan. Daarnaast is het natuurlijk een prachtig mooi gebouw op een unieke locatie dat sowieso het bezichtigen meer dan waard is.
Je moet ergens een link leggen en een brug bouwen. Het belangrijkste is dat je mensen kunt samenbrengen. Wij als kerk bekijken hoe we met elkaar kunnen optrekken en elkaar kunnen versterken. We moeten kijken waar we iets kunnen betekenen en onze boodschap laten klinken. Als kerk kunnen we dan ook thuis in de gemeenschap zijn.
De kerk waardeert alle inspanningen die gedaan zijn de afgelopen periode en we moeten dit ook zeker koesteren. Wij kijken niet, wie komt er naar de kerk en wie niet. Het gaat erom dat de kerk een gemeenschap vormt van mensen en dat kan op allerlei manieren. In Nunhem zijn er niet meer veel plekken waar mensen elkaar opzoeken, dus het is mooi dat dit hier bij de kapel nog gebeurd.
Hoe bijzonder is de Servaasprocessie in Nunhem voor u als pastoor?
Het is al bijzonder om te starten bij de Servaaskerk als je alle mensen al klaar ziet staan, als we uit de Servatiuskerk komen lopen. Daarnaast de prachtige muzikale begeleiding van het gelegenheidskoor en muziekvereniging Nunhem.
Het is vervolgens heel mooi om als één grote slinger door het dorp samen de processie te lopen. Langs de route hebben bewoners, in hun deuropening, een mooi gedecoreerd altaar staan met een Servaasbeeld, kruis, bloemen en kaarsen. Daarnaast is ook vaak de straat al versierd met bloemenblaadjes.
Vervolgens doemt het bloementapijt op bij de Sint-Servaaskapel en dat is natuurlijk indrukwekkend om te zien als je hier aankomt met de processie. Een prachtig tapijt dat door vele vrijwilligers, de dag voorafgaande aan de processie, is gemaakt.
Het geeft aan hoe trots de Nunhemmers zijn op de verering van Servaas hier. Dat merk je ook in de Heilige missen. Bij elke mis wordt het lied van Servaas en het gebed van Servaas opgedragen. Dat moet je als pastoor dan ook zeker niet vergeten, want anders gebeurd het spontaan wel door de kerkgangers zelf. Dat zegt veel over de betrokkenheid van Servaas als patroonheilige en de plek die hij heeft in deze dorpskern.
Hoe kijkt u terug op het afgelopen jaar?
Het is een ontzettend bijzonder jaar geweest tot zover. Het Jubeljaar (heilig jaar) dat we vieren in onze wereldwijde kerk en vieren we het 800 jarig bestaan van parochie Sint Servatius Nunhem.
Persoonlijk heb ik dit jaar mooie momenten beleefd, zoals het bezoek aan Rome en de installatie van een nieuwe Paus. Daarnaast zijn er ook lastige momenten geweest waarin we als kerkbestuur moeilijke keuzes hebben moeten maken. Denk hierbij aan de herindeling van de kerkgebouwen. Het is dan ook een turbulente tijd geweest met veel verschillende parochies en dus ook vele werkzaamheden.
En voor mij persoonlijk komt er een grote verandering aan per 1 september in mijn nieuwe benoeming als deken van Gulpen. Het is dan ook een jaar wat mij zeker nog lang zal bijblijven. Als je weet dat je weg gaat, ga je er ook op een andere manier naar dingen kijken. Je gaat gebeurtenissen missen die je hier hebt meegemaakt en gaat zaken missen die hier leven in de parochies. Als je er midden in zit dan sta je er minder bij stil. Pas als je weet dat er een einde aan komt, ga je er anders naar kijken. Het leven wordt gekenmerkt door mooie gebeurtenissen en de “highlights” waar het gebeurd en waar het in het leven om draait. Het leeft hier en dat is mooi om te zien.
Dat is wellicht ook de reden dat zoveel dorpsbewoners zich inzetten voor het behoud van de Servaaskapel. Wat als het er straks niet meer is?
Dat is inderdaad zo. Mensen weten niet beter dan dat de Servaaskapel er staat. Als je dan te horen krijgt dat zonder hulp van de bewoners de kapel weleens verloren zou kunnen gaan op termijn, dan gaan mensen er echt bij stilstaan.
Dan hechten mensen er nog meer waarde aan. Soms weet je pas wat iets waard is als de vraag wordt gesteld “hoe zou het zijn als het er niet meer is?”. Dan kom je er ook achter hoe belangrijk iets echt voor jou persoonlijk is. Er wordt vaak gezegd “als het er niet meer is, weet je wat je mist” en zo is het ook daadwerkelijk.
Het is mooi om te zien dat op deze manier religieus erfgoed ook voor de toekomstige generaties wordt veiliggesteld hier in Nunhem.
De afgelopen periode is gebleken hoe belangrijk de kapel is voor de bewoners en de waardering dat er zoveel aan gedaan wordt om dit veilig te stellen is heel goed voelbaar en zichtbaar in Nunhem.
En daarnaast heeft alle inzet ook voor veel aandacht gezorgd. Door alle activiteiten en evenementen voor de Servaaskapel hebben jullie je in de kijker gespeeld. Mensen buiten Nunhem, soms ver buiten Nunhem, weten daardoor de weg opnieuw de vinden naar deze unieke plek.
De manier hoe hier betrokkenheid is gecreëerd en vervolgens behouden voor dit gemeenschappelijk doel is heel erg knap. Ze hebben in Nunhem heel goed door hoe je een activiteit en evenement op een goede manier kunt gebruiken om dit voor elkaar te krijgen. Het geeft de mensen de kans om te ontdekken hoe mooi het hier kan zijn.
Wij danken pastoor Lipsch voor alle inzet en betrokkenheid van de afgelopen jaren en wensen hem veel succes in zijn nieuwe benoeming als pastoor-deken van het dekenaat Gulpen.
Inmiddels is ook reeds bekend gemaakt wie de opvolger zal zijn van pastoor Lipsch. Onze huidige kapelaan Rajan Nesaiyan wordt benoemd tot pastoor. Het pastorale team zal verder worden uitgebreid met kapelaan Joy Antony. Meer informatie hierover vind u op onderstaande website van Bisdom Roermond.
Geef een reactie