Wie is Kevin Gijsman?
Mijn naam is Kevin Gijsman “de witte keniaan”, 15 jaar oud en ik woon al mijn hele leven in Nunhem (en gedeeltelijk in Haelen). Kevin is een fervent sporter. Vanaf zijn 5e levensjaar speelt hij bij RKVV Haelen. In 2010, toen was hij 9, is Kevin voetbal gaan combineren met Judo. En dat bleek een goede zet! Deels om te werken aan zijn weerbaarheid, maar vooral ook omdat hij graag sportief bezig is. Als gevolg van zijn lengte en zijn dyslexie, liet hij in het verleden, vooral op de basisschool, wel eens over zich heenlopen. Naast het sporten brengt hij graag tijd door op de playstation. Zijn vrienden vinden Nunhem maar een “klein gat”. Kevin ervaart het wonen in Nunhem juist als fijn. “ Je kent iedereen”.
Hoe kwam je in aanraking met Judo?
Zijn kennismaking met de verdedigingssport Judo was een gevolg van het feit dat zus Claire bij judoclub Zenshin in Nunhem ging trainen. Tientallen jaren geleden was papa René ook lid van deze judoclub, die toen nog in Haelen trainde. Zowel voetbal als judo zijn hem lief, als Kevin moet kiezen is het zonder enige twijfel judo waar hij voor gaat. Mede omdat Kevin een snelle en gretige leerling was en het competitieve zocht is hij overgestapt naar judoclub Kai in Sho van Nol Hoffman in ‘t Veld (Roermond). “Van Nol heb ik geleerd dat ik door discipline en het in mezelf geloven, niet bang hoef te zijn voor de duivel” aldus Kevin. Als hij in zijn nog jonge leventje iets mocht overdoen, zou hij eerder starten met judo.
Ben je niet sterk, dan moet je slim zijn?
Judo is een combinatie van balans vinden in snelheid, kracht en techniek. Gericht op het, met respect, uit balans brengen van de tegenstander. Er wordt veel getraind op valtechnieken en kracht. Kevin is sterk in zijn handen en snel, vandaar zijn bijnaam.
Het mooie aan judo is dat je tijdens de wedstrijd elkaars vijand bent, maar daarnaast is er ruimte voor vriendschap. Bij een judowedstrijd ervaart Kevin meer aandacht die gericht is op hem, en op de prestatie die hij graag wil neerzetten. In een teamsport is die aandacht verdeeld over meerdere spelers. Je bent afhankelijk van anderen in het behalen van resultaten.
Vanaf zijn (vroeg-)geboorte al is Kevin een vechter. Hij heeft zijn focus liggen op het gewenste resultaat, het winnen van de wedstrijd. Het mooie van judo is dat je het zelf moet doen. Ben je niet sterk, dan moet je slim zijn, is zijn motto!
Zonder enige twijfel noemt Kevin de de Harai-Goshi (heupworp) en de Uchi-Mata (5e en 10e heupworp) als zijn sterke punten. Ook de schouderworp Ippon Seoi-Nage is een van zijn favoriete technieken.
Zijn favoriete judoka is de griek Ilias Iliadis. Op 17-jarige leeftijd won hij goud op de Olympische Spelen van 2004 in Athene.
Nooit opgeven, altijd blijven doorgaan?
Sinds kort komt Kevin uit in de categorie -60 Kg onder de 18 jaar. Een overstap naar een nieuwe gewichts- en leeftijdsklasse. Daarin komt zijn vechtersmentaliteit goed van pas. Ik voel me niet minder. Fysiek is het soms wel een groot verschil. In deze leeftijdsfase haken veel judoka’s af. Stappen & meiden komen in beeld. Zijn focus ligt momenteel op het behalen van de zwarte band, hiervoor neemt hij regelmatig deel aan toernooien in binnen- en buitenland. In België, Luxemburg, Duitsland, Italië en zelf in Oostenrijk heeft hij al op de mat gestaan en goede resultaten geboekt.
Om succes te kunnen ervaren, moet je ook weten hoe het is om te verliezen. Als het niet gaat zoals Kevin wil, wordt hij wel eens boos op zichzelf. “Volgende keer beter, probeer ik dan te denken. De manier waarop ik verlies maakt veel uit. Het bepaalt of ik wel of niet makkelijker over mijn verlies heen kan stappen”
Op een toernooi in Oostenrijk liep Kevin, als gevolg van een worp waarna de tegenstander op zijn nek viel, een nekblessure op. De tegenstander viel door zijn val bovenop mij, verteld Kevin. Dit noemt Kevin het meest pijnlijke moment van zijn carrière tot nu toe.
Na deze blessure ervaarde hij korte tijd de impact, een meer aftastende houding. Binnen de judowereld moet je eerst doen. Je bent te laat als je denkt. Nooit opgeven, altijd blijven doorgaan was de les die hij mocht leren. Zijn grootst behaalde succes is 3x een bronzen plak op de Limburgs kampioenschappen (2013, 2015, 2016) en een 9e plek op het Nederlands Kampioenschap (-50 Kg / -18 jr) in april van dit jaar in Leek (Friesland).
Kevin toont heel bescheiden een gedeelte van zijn prijzen. Hij ervaart zijn succes zelf niet meer als heel bijzonder.
Geen topcarrière?
Kevin traint nu 3x in de week bij Nol Hofman. Daarnaast is hij 2x per week op het trainingsveld in Haelen paraat. Het past nu precies in elkaar. “ Of dat in de nabije toekomst nog kan is afhankelijk van mijn vervolgopleiding. Zolang het brengen en halen naar trainingen & toernooien te doen is voor mijn ouders ga ik door”. Regionale Selectietrainingen waren een optie! Kevin ziet judo als hobby. Zijn streven is om er het maximale uit te halen, maar ambieert geen topcarrière.
Sporten is leuker dan met de neus in de boeken zitten?
Inmiddels zit Kevin in het eindexamenjaar op St. Ursula te Heythuysen. Na het behalen van dit diploma wil hij graag naar het CIOS, om sportleraar te worden. Mocht dat niet lukken dan is een politieopleiding ook een optie. Tijd vrij maken voor studie doet hij liever niet. “Sporten is leuker dan met de neus in de boeken zitten” Hetgeen voor z’n ouders soms tot dilemma’s leidt.
In sportleraar ziet hij zijn toekomst. “Ik wil met name kinderen bewust maken van niet bang zijn, en dat het juist goed is een uitdaging te zoeken. Hen helpen in het ontwikkelen van weerbaarheid. Nooit opgeven, altijd blijven doorgaan, is wat ik ze wil bijbrengen”.
