Na heel wat omzwervingen door het land kwam Gieny van Landewijk, geboren Tilburgse in Nunhem terecht. Met haar ouders, en later met haar echtgenoot verhuisde Gieny regelmatig. Dat was niet altijd leuk. Had je net vrienden gemaakt, moest je weer opnieuw beginnen. Tegen alle verwachtingen in woont Gieny inmiddels 19 jaar in Nunhem. Het was niet onze bedoeling hier zo lang te wonen, vertelt ze. Met haar man, die inmiddels overleden is, en Jolanda, haar huisgenoot betrok ze de oude pastorie. Hun woning in Blerick had wel praktijkruimte maar Gieny wilde gewoon wat meer buitenaf wonen.
Contact leggen met de omgeving heeft Gieny in Nunhem als moeilijk ervaren. Mijn referentiekader is anders, geeft ze aan. Elkaar groeten als je iemand tegenkomt is hier niet altijd vanzelfsprekend. Als het dan tot een gesprek komt ervaart ze ook dat het soms lastig is als blijkt dat er in de Nederlandse taal gesproken moet worden.
Gieny is van beroep, mediamieke spirituele gids
Zelf zegt ze liever “Ik help mensen die het moeilijk hebben”. Het zijn vooral kinderen, maar ook volwassenen die stemmen horen, en/of last hebben van schizofrenie of psychoses. Om geholpen te kunnen worden, ga ik, met ze kijken naar de oorsprong van de problematiek, waardoor symptomen in de kern aangepakt kunnen worden.
Het zijn meestal meerdere stemmen die gehoord worden. Stem voor stem gaan we aan de slag. Tot dat alle stemmen gehoord zijn, werken we door.
Het is een uitdaging om een kind dat niet eet, aan het eten te krijgen. Het is een kwestie van vertrouwen winnen van het kind door simpel te kijken wat het nodig heeft.
Veelal lukt(e) het de personen medicatie-vrij door het leven te laten gaan.
Ze werkte veel samen met Professor Romme, emeritus hoogleraar sociale psychiatrie van de Rijksuniversiteit in Maastricht.
Samen waren ze o.a. te gast (1993) bij het Tv-programma Sonja op zaterdag. Ze spraken daar over een 9-jarige jongen die, telkens in opdracht van zwarte mannetjes en groene draken van Mars, ruzie maakte met zijn moeder en zusje. Het beste advies dat ik aan ouders of mensen in de omgeving van een stemmenhoorder kan geven is, geloof je kind. Ondersteun hem of haar in het opbouwen van zelfvertrouwen. Het kind is bang. Troost hem en geef steun. Liefde en aandacht geven maakt het minder eng.
Over haar aanleg of gave zegt ze het volgende; “Je kiest daar niet voor, er wordt voor je gekozen, je moet het accepteren”. Het is bijzonder dat ik er nog ben, zegt ze. Het was vechten om het niet te hebben. De keuze was uitstappen of het pad volgen. Als kind al ontdekte ze haar aanleg hiervoor. Bijvoorbeeld toen ze tegen haar ouders vertelde dat ze iemand had gesproken op weg naar huis. Die persoon bleek overleden te zijn.
Gieny heeft moeilijke perioden meegemaakt in het acceptatieproces rondom haar gave. In de loop der jaren heeft ze ermee om leren gaan. Acceptatie heeft gezorgd dat ik nu zie wat nodig is om te zien.
Oorspronkelijk wilde Gieny opnieuw gaan werken in de verpleging, maar vond het een lastige keuze. Op advies van een non, hoofd van de verpleging, heeft ze toen voor haar gave gekozen. “Dat is mijn levenspad, mijn zijn”, aldus Gieny. “het is eenzaam en het kost veel energie, hulp kan ik van niemand krijgen, wel steun” zegt ze. De belangrijkste persoonlijke eigenschappen die je nodig hebt om dit leven te kunnen volhouden zijn o.a. zelfdiscipline en doorzettingsvermogen. Je mag vooral geen angst kennen of ego hebben. Mensen met een gave die een ego hebben, dat kan niet”. Wel kun je ze, tijdens de behandeling, liefde, energie en warmte geven. Soms ontvang ik nog weleens een berichtje van een kind dat ik heb mogen ondersteunen, verteld ze. Het is leuk te zien wat er van hen geworden is.
Gieny vermijdt bewust drukte.
Rust en ontspanning zoekt ze in de kleine dingen, ergens gaan lunchen, vrienden bezoeken, een wijntje drinken of met haar honden te wandelen in de natuur.
De liefde van dieren is onvoorwaardelijk. Er waren altijd dieren in mijn leven, van paarden tot papegaaien. Nu zijn het kippen en honden.
Ook was Gieny jarenlang gastouder voor Europa Kinderhulp. Deze organisatie maakt het al 55 jaar mogelijk dat kansarme kinderen uit binnen- en buitenland op vakantie kunnen gaan. Zo ontving ze in de zomervakantie 5 weken lang kinderen uit o.a. Frankrijk, Albanië of Tsjechië.
Momenteel faciliteert Gieny nog meditatiecursussen. Ze loopt nog met de gedachte rond om zelf een boek te gaan schrijven over haar ervaringen. Haar praktijk heeft ze inmiddels afgebouwd, maar toch kunnen de mensen die hulp nodig hebben, zo lang Gieny het kan, altijd bij haar terecht. Er komen ook nog mensen door verwijzing van een psychiater.
Over Nunhem zegt ze: “het is een leuk dorp, mooi natuurgebied waar je fijn met de honden kunt wandelen.
